وَمَاۤ

اَدْرٰىكَ

مَا

سَقَرُ

۟ؕ

[27] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่เผาไหม้นั้นคืออะไร

[28] มันจะไม่เหลืออะไรเลย และมันจะไม่ปล่อยผู้ใดให้คงเหลือไว้ (เช่นกัน)

[29] มันจะเผาไหม้ผิวหนังจนเกรียมดำ

[30] เหนือมันมีมลาอิกะฮฺสิบเก้าท่าน

[31] และเรามิได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นยามเฝ้าประตูนรก นอกจากมลาอิกะฮฺเท่านั้น และเรามิได้กำหนดจำนวนของพวกเขาไว้ เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา เพื่อบรรดาอะฮฺลุลกิตาบจะได้เชื่อมั่น และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้เพิ่มพูนการศรัทธา และบรรดาอะฮฺลุลกิตาบรวมทั้งบรรดาผู้ศรัทธาจะไม่ต้องสงสัย และเพื่อบรรดาผู้ในหัวใจของพวกเขามีโรค อีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า อัลลอฮฺทรงประสงค์อะไรด้วยอุปมานี้ เช่นนั้นแหละอัลลอฮฺจะทรงให้หลงทางผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงชี้แนะทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และไม่มีผู้ใดรู้จำนวนไพร่พลของพระเจ้าของเจ้า นอกจากพระองค์ และนี่มิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่มนุษย์

[32] เปล่าเลย ขอสาบานด้วยดวงจันทร์

[33] ขอสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันคล้อยไป

[34] ขอสาบานด้วยยามเช้าเมื่อมันทอแสง

[35] แท้จริงนรกนั้นแน่นอนเป็นหนึ่งในความหายนะอันใหญ่หลวง

[36] เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์

[37] สำหรับผู้ที่ประสงค์ในหมู่พวกเจ้าจะรุดหน้า (ไปสู่ความดี) หรือจะรั้งท้าย (เพื่อกระทำความชั่ว)

[38] แต่ละชีวิตย่อมถูกค้ำประกันกับสิ่งที่มันขวนขวายไป

[39] ยกเว้นบรรดาผู้อยู่เบื้องขวา

[40] อยู่ในสวนสวรรค์หลากหลาย พวกเขาจะไต่ถามซึ่งกันและกัน

[41] เกี่ยวกับพวกที่กระทำความผิด

[42] อะไรที่นำพวกท่านเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้

[43] พวกเขากล่าวว่า เรามิได้อยู่ในหมู่ผู้ทำละหมาด

[44] เรามิได้ให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน