وَلَقَدْ

خَلَقْنَا

الْاِنْسَانَ

مِنْ

سُلٰلَةٍ

مِّنْ

طِیْنٍ

۟ۚ

و به راستی انسان را از چکیده‌ای از گِل آفریدیم.

سپس او را از نطفه‌ای در قرارگاهی استوار (= رحم) قرار دادیم.

سپس نطفه را (به صورت) علقه (= خون بسته) گرداندیم، آنگاه علقه را (به صورت) مضغه (= پاره گوشتی) درآوردیم، آنگاه مضغه را (به صورت) استخوان‌هایی گردانیدیم، پس بر استخوان‌ها گوشت پوشاندیم، سپس آن را آفرینشی دیگر بخشیدیم، پس (پر برکت و) بزرگوار است، الله که بهترین آفرینندگان است.

سپس مسلماً شما بعد از این خواهید مرد.

آنگاه یقیناً شما روز قیامت بر انگیخته می‌شوید.

و به‌راستی بر فرازتان هفت آسمان آفریدیم، و (ما هرگز) از آفرینش (خود) غافل نبوده‌ایم.

و از آسمان آبی به‌اندازه‌ای معین نازل کردیم، پس آن را در زمین جای دادیم، و بی‌گمان ما بر از بین بردن آن کاملاً قادر هستیم.

پس بوسیلۀ آن باغ‌هایی از درختان خرما و انگور برای شما پدید آوردیم، شما را در آن (باغ‌ها) میوه‌های بسیار است، و از آن می‌خورید.