اَلْحَمْدُ

لِلّٰهِ

فَاطِرِ

السَّمٰوٰتِ

وَالْاَرْضِ

جَاعِلِ

الْمَلٰٓىِٕكَةِ

رُسُلًا

اُولِیْۤ

اَجْنِحَةٍ

مَّثْنٰی

وَثُلٰثَ

وَرُبٰعَ ؕ

یَزِیْدُ

فِی

الْخَلْقِ

مَا

یَشَآءُ ؕ

اِنَّ

اللّٰهَ

عَلٰی

كُلِّ

شَیْءٍ

قَدِیْرٌ

۟

حمد (و ستایش) مخصوص الله است، آفرینندۀ آسمان‌ها و زمین، (کسی) که فرشتگان را رسولانی قرار داد؛ دارای بال‌های دوگانه و سه‌گانه و چهارگانه، هر چه بخواهد در آفرینش می‌افزاید، بی‌گمان الله بر هر چیزی تواناست.