یٰۤاَیُّهَا

الَّذِیْنَ

اٰمَنُوا

اذْكُرُوْا

نِعْمَةَ

اللّٰهِ

عَلَیْكُمْ

اِذْ

جَآءَتْكُمْ

جُنُوْدٌ

فَاَرْسَلْنَا

عَلَیْهِمْ

رِیْحًا

وَّجُنُوْدًا

لَّمْ

تَرَوْهَا ؕ

وَكَانَ

اللّٰهُ

بِمَا

تَعْمَلُوْنَ

بَصِیْرًا

۟ۚ

Ey inananlar! Allah'ın size olan nimetini anın; üzerinize ordular gelmişti. Biz de onların üzerine rüzgar ve göremediğiniz ordular göndermiştik. Allah, yaptıklarınızı görüyordu.

Onlar size yukarınızdan ve aşağınızdan gelmişlerdi; gözler de dönmüştü, yürekler ağızlara gelmişti; Allah için çeşitli tahminlerde bulunuyordunuz.

İşte orada, inananlar denenmiş ve çok şiddetli sarsıntıya uğratılmışlardı.

İkiyüzlüler ve kalblerinde hastalık olanlar: "Allah ve Peygamberi bize sadece kuru vaadlerde bulundular" diyorlardı.

İçlerinden bir takımı: "Ey Medineliler! Tutunacak yeriniz yok, geri dönün" demişti. İçlerinden bir topluluk da Peygamberden: "Evlerimiz düşmana açıktır" diyerek izin istemişlerdi. Oysa evleri açık değildi sadece kaçmak istiyorlardı.

Eğer Medine'nin etrafından üzerlerine varılmış olsa, sonra da kendilerinden fitne çıkarmaları istense hemen buna girişip derhal yapmaktan geri kalmazlardı.