وَمَاۤ

اَفَآءَ

اللّٰهُ

عَلٰی

رَسُوْلِهٖ

مِنْهُمْ

فَمَاۤ

اَوْجَفْتُمْ

عَلَیْهِ

مِنْ

خَیْلٍ

وَّلَا

رِكَابٍ

وَّلٰكِنَّ

اللّٰهَ

یُسَلِّطُ

رُسُلَهٗ

عَلٰی

مَنْ

یَّشَآءُ ؕ

وَاللّٰهُ

عَلٰی

كُلِّ

شَیْءٍ

قَدِیْرٌ

۟

E atë (Pasuri) që prej tyre All-llahu ia ktheu të dërguarit të vet, ju për të nuk i keni ngarë as kuajt, as devetë, por All-llahu i bën mbizotëruesit të dërguarit e vet kundër kujt të dojë, All-llahu ka fuqi mbi çdo send.

Atë që All-llahu nga banorët e vendeve (jobesimtare) ia dha pa luftë të dërguarit të vet, ajo i takon All-llahut, të dërguarit, të afërmve, jetimëve, të varfërve, kurbetçinjve. (Kështu veprohet) Që ajo të mos ndahet ndërrmjet pasanikëve tuaj. Çka t’ju jep i Pejgamberi, atë merrmie e çka t’ju ndalojë, përmbanju dhe kinie frikë All-llahun, se All-llahu është ndëshkues i ashpër.

(Ajo pronë) U takon muhaxhirëve të varfër, të cilët u dëbuan prej shtëpive të tyre dhe prej pasurisë së tyre, duke kërkuar mirasinë dhe kënaqëainë e All-llahut, dhe që ndihmojnë All-llahun dhe të dërguarin e Tij, të tillët janë ata të sinqertit.