قَدْ

اَفْلَحَ

الْمُؤْمِنُوْنَ

۟ۙ

به راستی مؤمنان رستگار شدند.

همان کسانی‌که در نمازشان خاشع (و فروتن) هستند.

و کسانی‌که از لغو (و کارهای بیهوده) روی گردانند.

و کسانی‌که زکات را انجام می‌دهند.

و آن‌ها که شرمگاهشان را حفظ می‌کنند.

جز بر همسرانشان یا (بر) کنیزانشان، پس بی‌گمان اینان (در بهره‌گیری از آنان) ملامت نمی‌شوند.

پس کسی‌که فراتر از این بخواهد، آنانند که تجاوز گرند.

و کسانی‌که امانت‌هایشان و عهد خود را رعایت می‌کنند.

و کسانی‌که بر نمازهایشان مواظبت می‌نمایند.

(آری) اینانند که وارثند.

کسانی‌که (بهشت) فردوس را ارث می‌برند، و جاودانه در آن خواهند ماند.

و به راستی انسان را از چکیده‌ای از گِل آفریدیم.

سپس او را از نطفه‌ای در قرارگاهی استوار (= رحم) قرار دادیم.

سپس نطفه را (به صورت) علقه (= خون بسته) گرداندیم، آنگاه علقه را (به صورت) مضغه (= پاره گوشتی) درآوردیم، آنگاه مضغه را (به صورت) استخوان‌هایی گردانیدیم، پس بر استخوان‌ها گوشت پوشاندیم، سپس آن را آفرینشی دیگر بخشیدیم، پس (پر برکت و) بزرگوار است، الله که بهترین آفرینندگان است.

سپس مسلماً شما بعد از این خواهید مرد.

آنگاه یقیناً شما روز قیامت بر انگیخته می‌شوید.

و به‌راستی بر فرازتان هفت آسمان آفریدیم، و (ما هرگز) از آفرینش (خود) غافل نبوده‌ایم.

و از آسمان آبی به‌اندازه‌ای معین نازل کردیم، پس آن را در زمین جای دادیم، و بی‌گمان ما بر از بین بردن آن کاملاً قادر هستیم.

پس بوسیلۀ آن باغ‌هایی از درختان خرما و انگور برای شما پدید آوردیم، شما را در آن (باغ‌ها) میوه‌های بسیار است، و از آن می‌خورید.