قَالَ

بَلْ

اَلْقُوْا ۚ

فَاِذَا

حِبَالُهُمْ

وَعِصِیُّهُمْ

یُخَیَّلُ

اِلَیْهِ

مِنْ

سِحْرِهِمْ

اَنَّهَا

تَسْعٰی

۟

(موسی) گفت: «بلکه، (شما) بیفکنید» پس ناگهان ریسمان‌هایشان و عصا‌هایشان از (اثر) سحر‌شان چنان به نظرش رسید که حرکت می‌کند (و می‌دوند)

پس موسی در دل خود ترسی احساس کرد که (مبادا در ایمان مردم خللی ایجاد شود).

گفتیم: «نترس! مسلماً تو (غالب و) برتری،

و آنچه را که در دست راست خود داری بیفکن، تا (تمام) آنچه را که ساخته‌اند، ببلعد، بی‌شک آنچه ساخته‌اند، تنها مکر ساحر است، و ساحر هر جا رود رستگار (و موفق) نخواهد شد».