لَوْلَاۤ

اِذْ

سَمِعْتُمُوْهُ

ظَنَّ

الْمُؤْمِنُوْنَ

وَالْمُؤْمِنٰتُ

بِاَنْفُسِهِمْ

خَیْرًا ۙ

وَّقَالُوْا

هٰذَاۤ

اِفْكٌ

مُّبِیْنٌ

۟

Onu işittiğiniz zaman, erkek kadın müminlerin, kendiliklerinden hüsnü zanda bulunup da: "Bu apaçık bir iftiradır" demeleri gerekmez miydi?

Dört şahit getirmeleri gerekmez miydi? İşte bunlar, şahit getirmedikçe Allah katında yalancı olanlardır.

Allah'ın dünya ve ahirette size lütuf ve merhameti olmasaydı, o kötü sözü yaymanızdan ötürü büyük bir azaba uğrardınız.

Onu dilinize dolamıştınız. Bilmediğiniz şeyleri ağzınıza alıyordunuz. Onu önemsiz bir şey sanıyordunuz, oysa Allah katında önemi büyüktü.

O'nu işittiğinizde: "Bu konuda konuşmamız yakışık almaz; haşa, bu büyük bir iftiradır" demeniz gerekmez miydi?