اَلرَّحْمٰنُ

۟ۙ

(الله) رحمن

قرآن را تعلیم داد.

انسان را آفرید.

به او (نطق و) سخن گفتن آموخت.

خورشید و ماه به حساب منظم (و دقیقی) در حرکتند.

و گیاه و درخت (برای او) سجده می‌کنند. [مفسران دربارۀ مراد از «النجم» اختلاف نظر دارند، برخی «ستاره» ذکر کرده‌اند، و برخی دیگر به «گیاه» تفسیر کرده‌اند. (تفسیر ابن کثیر).]

و آسمان را بر افراشت و میزان را قرار داد.

تا در میزان تجاوز نکنید.

و وزن را بر اساس عدل بر پا دارید و میزان را کم نکنید.

و زمین را برای مردمان قرار داد (و گسترانید).

که در آن میوه‌ها و نخل‌های خوشه دار است.

و (در آن) دانۀ برگ‌دار (که بصورت کاه در می‌آید) و ریحان (و گیاهان خوشبو) است.

پس (ای گروه انس و جن) کدامین نعمت‌های پروردگارتان را تکذیب می‌کنید؟!

انسان را از گِل خشکیده‌ای چون سفال آفرید،

و جن را از شعله‌ای از آتش خلق کرد.

پس (ای گروه انس و جن) کدامین نعمت‌های پروردگارتان را تکذیب می‌کنید؟!

(او) پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است.

پس (ای گروه انس و جن) کدامین نعمت‌های پروردگارتان را تکذیب می‌کنید؟!

دو دریای (مختلف شور و شیرین) را به جریان آورد در حالی‌که با یکدیگر بر خورد می‌کنند.

میان آن دو حایلی است که یکی بر دیگری غلبه نمی‌کند. (و در هم نیا میزند).

پس (ای گروه انس و جن) کدامین نعمت‌های پروردگارتان را تکذیب می‌کنید؟!

از آن دو (دریا) مروارید و مرجان بیرون می‌آید.