یٰۤاَیُّهَا

الَّذِیْنَ

اٰمَنُوا

اذْكُرُوْا

نِعْمَةَ

اللّٰهِ

عَلَیْكُمْ

اِذْ

جَآءَتْكُمْ

جُنُوْدٌ

فَاَرْسَلْنَا

عَلَیْهِمْ

رِیْحًا

وَّجُنُوْدًا

لَّمْ

تَرَوْهَا ؕ

وَكَانَ

اللّٰهُ

بِمَا

تَعْمَلُوْنَ

بَصِیْرًا

۟ۚ

O ju që keni besuar, përkujtonie të mirën e All-llahut ndaj jush, kur juve u erdhi një ushtri e Ne kundër tyre lëshuam një furtunë dhe ushtri që ju nuk e shihnit, e All-llahu e shihte atë që ju vepronit.

Kur ata u erdhën juve edhe prej së larti edhe prej së poshti, dhe kur shikimet u shtangën, e zemrat arritën në fyt, e ju sajonit mendime të llojllojta për All-llahun.

Atje, në atë vend qenë sprovuar jobesimtarët, dhe qenë tronditur me një dridhje të fortë.

Kur hipokritët dhe ata që në zemrat e tyre kishin sëmundje, thonin: “All-llahu dhe i dërguari Tij, nuk na premtuan tjetër vetëm se mashtrim!”

Dhe kur një grup prej tyre thanë: “O banorë të Jethribit, nuk ka qendresë për ju, ndaj kthehuni!” E një grup prej tyre kërkonin lejen e Pejgamberit, duke thënë: “Shtëpitë tona janë të pambrojtura, në realitet ata nuk donin tjetër por vetëm të iknin.

Dhe sikur t’u hynin atyre nga anët e saj (Medinës) dhe prej tyre të kërkohej tradhëtia, ata do të ishin të gatshëm për të dhe nuk do të vononin aspak. (të tradhëtonin).