فَاَرْسَلْنَا
عَلَیْهِمْ
رِیْحًا
صَرْصَرًا
فِیْۤ
اَیَّامٍ
نَّحِسَاتٍ
لِّنُذِیْقَهُمْ
عَذَابَ
الْخِزْیِ
فِی
الْحَیٰوةِ
الدُّنْیَا ؕ
وَلَعَذَابُ
الْاٰخِرَةِ
اَخْزٰی
وَهُمْ
لَا
یُنْصَرُوْنَ
۟
[ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ ] ئێمهش بایهكی وشك و ساردو سهخت و دهنگ بهرزمان بۆ ناردن له چهند ڕۆژێكی یهك له دوای یهكدا كه حهوت شهو و ههشت رۆژی بهردهوام بوو، كه هیچ خێرێكی تیا نهبووه سهبارهت بهوان بهڵكو تهنها سزا بوو دوای بڕینهوه و كۆتایی پێ هێنان [ لِنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ] تا سزایهكیان پێ بچێژین كه ریسواو سهرشۆڕیان بكات له ژیانی دونیادا [ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَى وَهُمْ لَا يُنْصَرُونَ (١٦) ] بهڵام سزای ڕۆژی دوایی زیاتر ڕیسواو زهلیل و سهرشۆڕیان ئهكات، وه كهس نیه ئهوان سهر بخات و سزای سهختی خوای گهورهیان لهسهر لابدات.