فَلَمَّا
رَجَعُوْۤا
اِلٰۤی
اَبِیْهِمْ
قَالُوْا
یٰۤاَبَانَا
مُنِعَ
مِنَّا
الْكَیْلُ
فَاَرْسِلْ
مَعَنَاۤ
اَخَانَا
نَكْتَلْ
وَاِنَّا
لَهٗ
لَحٰفِظُوْنَ
۟
۳
[ فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَى أَبِيهِمْ ] كاتێك گه‌ڕانه‌وه‌ بۆ لای باوكیان [ قَالُوا يَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا ] وتیان: ئه‌ی باوكه‌ له‌مه‌ودوا هیچ خواردنێكی ترمان پێ ناده‌ن تا تۆ بنیامینی برامان له‌گه‌ڵماندا نه‌نێریت، بۆیه‌ له‌گه‌ڵماندا بینێره‌ [ نَكْتَلْ ] به‌هۆی ناردنی ئه‌وه‌وه‌ بارێكی زیاتر خواردن دێنین [ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (٦٣) ] وه‌ ئێمه‌ش به‌ دڵنیایى براكه‌مان ئه‌پارێزین و نایه‌لین تووشی هیچ زه‌ره‌رو زیانێك بێت.