فَعَمِیَتْ
عَلَیْهِمُ
الْاَنْۢبَآءُ
یَوْمَىِٕذٍ
فَهُمْ
لَا
یَتَسَآءَلُوْنَ
۟
[ فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ الْأَنْبَاءُ ] وه‌ هیچ حوجه‌و به‌ڵگه‌یه‌كیان پێ نامێنێت وه‌كو كوێر وان كه‌ ڕێگه‌ی خۆی نه‌دۆزێته‌وه‌ ئه‌مانیش ناتوانن هیچ قسه‌یه‌ك بكه‌ن [ يَوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا يَتَسَاءَلُونَ (٦٦) ] وه‌ له‌و ڕۆژه‌دا هه‌ندێكیان پرسیار له‌ هه‌ندێكیان ناكه‌ن له‌به‌ر ئه‌وه‌ی هیچ عوزرو حوجه‌یه‌كیان نیه‌ بۆ ڕۆژی قیامه‌ت.