وَقَیَّضْنَا
لَهُمْ
قُرَنَآءَ
فَزَیَّنُوْا
لَهُمْ
مَّا
بَیْنَ
اَیْدِیْهِمْ
وَمَا
خَلْفَهُمْ
وَحَقَّ
عَلَیْهِمُ
الْقَوْلُ
فِیْۤ
اُمَمٍ
قَدْ
خَلَتْ
مِنْ
قَبْلِهِمْ
مِّنَ
الْجِنِّ
وَالْاِنْسِ ۚ
اِنَّهُمْ
كَانُوْا
خٰسِرِیْنَ
۟۠
٣
[ وَقَيَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ] وه‌ شه‌یتانی جن و مرۆڤمان زاڵ كرد به‌سه‌ریاندا وه‌كو هاوه‌ڵ كه‌ به‌رده‌وام له‌گه‌ڵیاندا بن و كرده‌وه‌ی خراپی رابردوو داهاتوویان بۆ ڕازاندنه‌وه‌و وایان لێ كردن كه‌ تاوان بكه‌ن، یان له‌ دونیا كرده‌وه‌ی خراپیان بۆ رازاندنه‌وه‌، وه‌ بۆ قیامه‌تیش وتیان: له‌وێ سزاو دۆزه‌خ نیه‌ [ وَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ] وه‌ سزای خوای گه‌وره‌ به‌سه‌ریاندا جێبه‌جێ بوو هه‌روه‌كو چۆن به‌سه‌ر ئوممه‌ته‌ كافره‌كانی پێشتردا جێبه‌جێ بوو له‌ جن ومرۆڤـ [ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ (٢٥) ] ئه‌مان به‌ڕاستی كه‌سانێكی زه‌ره‌رمه‌ند بوون.