تِلْكَ
الدَّارُ
الْاٰخِرَةُ
نَجْعَلُهَا
لِلَّذِیْنَ
لَا
یُرِیْدُوْنَ
عُلُوًّا
فِی
الْاَرْضِ
وَلَا
فَسَادًا ؕ
وَالْعَاقِبَةُ
لِلْمُتَّقِیْنَ
۟
{به‌هه‌شت بۆ خۆبه‌كه‌مزانانه}
[ تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ] خوای گه‌وره ئه‌فه‌رمووێ: به‌هه‌شتمان بۆ كه‌سانێك داناوه كه خۆیان به‌گه‌وره نازانن له‌سه‌ر ڕووی زه‌ویداو لووتبه‌رز نین وه ئاشووب ناگێڕن و ماڵى خه‌ڵكى به ناحه‌ق ناخۆن [ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ (٨٣) ] وه سه‌ره‌نجامیش هه‌ر بۆ ئه‌و كه‌سانه‌یه كه ته‌قوای خوای گه‌وره ئه‌كه‌ن.