وَاِذَا
الْجَنَّةُ
اُزْلِفَتْ
۟
3
[ وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (١٣) ] وه‌ كاتێك كه‌ به‌هه‌شت نزیك ئه‌كرێته‌وه‌ له‌ به‌هه‌شتییه‌كان، واته‌: به‌چاوی خۆیان ئه‌یبینن.