وَمَا
مِنْ
دَآبَّةٍ
فِی
الْاَرْضِ
وَلَا
طٰٓىِٕرٍ
یَّطِیْرُ
بِجَنَاحَیْهِ
اِلَّاۤ
اُمَمٌ
اَمْثَالُكُمْ ؕ
مَا
فَرَّطْنَا
فِی
الْكِتٰبِ
مِنْ
شَیْءٍ
ثُمَّ
اِلٰی
رَبِّهِمْ
یُحْشَرُوْنَ
۟
[ وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ ] هیچ ئاژه‌ڵێك نیه له‌سه‌ر ڕووی زه‌وی ئه‌وه‌ی به‌سه‌ر ڕووی زه‌ویدا بڕوات [ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ ] وه هیچ باڵنده‌یه‌ك نیه كه به هه‌ردوو باڵه‌كه‌ی بفڕێت ئیلا هه‌موویان وه‌كو ئێوه نه‌ته‌وه‌ن و زیكری خوای گه‌وره ئه‌كه‌ن [ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ] له‌م كتابه‌دا كه قورئانی پیرۆزه، یاخود (لوح المحفوظ) ه هه‌موو شتێكمان تیادا باسكردووه‌و كه‌مته‌رخه‌میمان له هیچ شتێكدا نه‌كردووه كه باسی نه‌كه‌ین و هه‌موو ڕووداوه‌كانی تیادا باس كراوه، یاخود كه‌سمان له بیر نه‌كردووه له رزق و رۆزیدان و به‌ڕێوه‌بردن و سه‌رپه‌رشتى كردن [ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ (٣٨) ] پاشان هه‌موو ئه‌م نه‌ته‌وانه به‌مرۆڤ و باڵنده‌و گیانه‌وه‌ران هه‌موویان ئه‌گه‌ڕێنه‌وه بۆ لای خوای گه‌وره‌و لای خوای گه‌وره حه‌شر ئه‌كرێن، به‌ڵام ئاژه‌ڵان له ڕۆژی قیامه‌ت دوای ئه‌وه‌ی تۆڵه له شاخدار ئه‌سه‌ندرێ بۆ بێ شاخ له پاشاندا ئه‌بن به‌خۆڵ.