وَیَوْمَ
یُنَادِیْهِمْ
فَیَقُوْلُ
اَیْنَ
شُرَكَآءِیَ
الَّذِیْنَ
كُنْتُمْ
تَزْعُمُوْنَ
۟
[ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ ] وه له ڕۆژی قیامه‌ت دیسان خوای گه‌وره بانگیان ئه‌كات، (ئه‌م ئایه‌ته‌یش به‌ڵگه‌یه له‌سه‌ر ئه‌وه‌ى كه خواى گه‌وره قسه ده‌كات و سیفه‌تى قسه كردنى هه‌یه) [ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (٧٤) ] ده‌فه‌رمێت: كوا ئه‌و كه‌سانه‌ی كه ئێوه كردبووتان به شه‌ریك بۆ من له دونیاداو ئه‌تان وت ئه‌مانه شه‌ریكی خوای گه‌وره‌ن؟